علائم و درمان قطعی داروی تب یونجه در کودکان چیست
تب یونجه
تب یونجه ,تب یونجه چیست,تب یونجه در کودکان,تب یونجه ویکیپدیا,تب یونجه درمان,تب یونجه در کودکان چیست,تب یونجه در نوزاد,تب یونجه به انگلیسی,تب یونجه کودکان,تب یونجه در نوزادان,تب یونجه چیست
توضیحاتی در مورد تب یونجه
تب یونجه عبارت است از یک واکنش حساسیتی به مواد حساسیت زا موجود در هوا که چشمها، بینی، سینوسها، گلو، و لوله‌های برونشی موجود در ریه‌ها را گرفتار می‌کند . نام این بیماری گمراه‌کننده است، زیرا یونجه باعث واکنش حساسیتی نمی‌شود و در این بیماری تبی وجود ندارد. این بیماری بیشتر در فصل گرده افشانی گیاهان تشدید می‌شود و با پایان آن فروکش می‌کنند
تب یونجه
تب یونجه یا رینیت آلرژیک باعث بروز علائمی شبیه علائم سرماخوردگی مانند آبریزش بینی، خارش چشم ها، گرفتگی بینی، عطسه و فشار در ناحیه سینوس ها می شود. اما بر خلاف سرماخوردگی، ویروس باعث ابتلای به این بیماری نمی شود.
درمان تب یونجه
1.با پزشک یا داروسازتان همین حالا مشورت کنید. پزشک یا داروساز میتواند درمان صحیح را براساس علائم شخصی شما تعیین کند، و به این ترتیب می توانید قبل از اینکه میزان گرده افشانی بیشتر شود علائم را کاهش دهید. 2.به جای صبر کردن برای شروع علائمی مثل آبریزش بینی، سعی کنیددر طول فصل از اسپری بینی استفاده کنید. 3.از همین حالا محافظت را شروع کنید. استفاده از قطره چشم با مشورت پزشک میتواند جلوتر از زمان آغاز بیماری شروع شود تا علائم را کاهش دهد. 4.استفاده از عینک آفتابی را جزئی از برنامه محافظتی خودتان قرار دهید. عینک مثل یک گارد فیزیکی در برابر گرده افشانی اطراف نقاط حساس چشم کار می کند و روش ساده ای برای محافظت از شما در حین رفت و آمد بیرون خانه است. 5.اگر آسم دارید بیشتر مراقب باشید.حدود 80 درصد از افرادی که آسم دارند، تحت تاثیر این بیماری هم هستند. این بیماری میتواند آسم را تشدید کند، پس قدم موثری برای کنترل علائم این بیماری در ماه های گرم سال بردارید.
علائم تب یونجه
واکنشهای آلرژیک در اثرتماس بدن با یک عامل الرژی زای درونی یا بیرونی و پاسخ سیستم دفاعی بدن به این تماس ایجاد شده که منجر به بروز علایمی در ارگانهای درگیرمانند چشمها؛مخاط بینی؛مخاط سینوسها ؛مخاط دهان ؛ریه ها ؛پوست و دستگاه گوارشی میگردد عوامل آلرژی زا از طریق استنشاقی مانند پولنها و گرده های گیاهی و مواد شوینده و.. یا از طریق خوراکی مانند انواع الرژنهای غذایی چون توت فرنگی,خربزه,کیوی,بادام زمینی,غذاهای کنسرو شده وحاوی مواد نگهدارنده و… یا از طریق تماس با پوست و مخاط مانند انواع شوینده های صابونی و لولزم ارایشی و.. و یا از طریق نیش حشرات ممکن است وارد بدن شده سبب بروز واکنشهای آلرزیک موضعی در محل تماس یا واکنشهای سیستمیک در بدن گردد
درمان قطعی تب یونجه
برای همه ما واقعاً غیر ممکن است که از تماس با گرده ها در امان باشیم. حتی اگر این کار عملی هم باشد بسیار مشکل است که در ماه های گرم تابستان از بیرون رفتن کودکان جلوگیری کنیم. روشهای درمان دارویی متفاوتی وجود دارد که بیشتر علائم این بیماری را کاهش می دهد. قطره های چشمی کروموگلی کیت سدیم ( sodium cromoglycate ) همان دارویی که به عنوان داروی پیشگیری کننده در آسم بکار می رود در کنترل ناراحتی های چشمی بسیار موثر است. لازم است از این قطره ها به طور مرتب 4 بار در روز در چشم چکانده شود. باید سعی شود که در سرتاسر فصلی که این بیماری عود می کند، از این قطره ها به طور منظم و دائم استفاده شود.
داروی تب یونجه
با تست پوستی اغلب می‌توان آلرژن عامل ازدیاد حساسیت را یافت. درمان علامتی با آنتی هیستامینها (مانند دیفن هیدرامین و پرومتازین)، مقلدهای سمپاتیک (مانند سودو افدرین و فنیل آفرین)، کرومولین سدیم، تئوفیلین و گاه استروئیدها (به خصوص افشانه بینی) است. توصیه به اجتناب از آلرژنها (حتی گاه فیلتر هوا) ضروری است. گاه با ایمونوتراپی و حساسیت زدایی بیماران درمان می‌شوند.
بیماری تب یونجه
مواد ایجادکننده این بیماری فصلی عبارت‌اند از: – گرده درختان و گیاهان که در فصل بهار شایع است. – گرده علف‌ها و چمن‌ها که در انتهای فصل بهار و فصل تابستان شایع است. – گرده علف‌های هرز که در پاییز شایع است. – اسپور (هاگ) های قارچ‌ها و کپک‌ها که در طی ماه‌های گرم سال بدتر می‌شوند. مواد ایجادکننده این بیماری در تمام سال عبارت‌اند از: – مایت‌های گردو خاک و یا سوسک‌های خانگی – پوسته بدن و بزاق حیوانات خانگی مثل گربه و پرندگان – اسپورهای قارچ‌ها و کپک‌های داخل و خارج خانه
علایم تب یونجه در کودکان
شایعترین علامت در این بیماران عطسه های مکرر است که برای مدت طولانی ادامه پیدا می کند. علائم دیگر عبارتند از : • گرفتگی بینی همراه با خارج شدن ترشحات بی‌رنگ و شفاف • خارش در سقف دهان • خارش، اشک‌ریزش • گاهی خس خس سینه • سوزش گلو نکته 1: این بیماری قبل از پنج سالگی عارض نمی شود اما بعد از آن میتواند در هر سنی شروع شود و یا پایان یابد و میتواند خانوادگی باشد. نکته2 : این بیماری شبیه تنگ نفس و آسم است جز اینکه در این بیماری واکنش حساسیتی بجای سینه در در پوشش مخاط داخل بینی و پلکها رخ می‌دهد.
بیماری تب یونجه چیست
این بیماری بیشتر در بهار و تابستان شیوع دارد و معمولاً ناشی از واکنش در برابر گرده گلها ،گیاهان و و درختان است. بیشتر مبتلایان به این بیماری به انواع مختلف گرده گل حساسیت دارند. عوامل افزایش دهنده حساسیت در این بیماری عبارتند از: • گرده گیاهان علفی، گلها، چمن و درختان • قارچ‌ها • دود سیگار و قلیان و سایر آلاینده‌های هوا • گرد و غبار • حیوانات خانگی و گرد وخاک • سابقه خانوادگی حساسیت
تب یونجه در کودکان
ورم غشای آلرژیک (که عمدتا به عنوان آلرژی یا این بیماری نامیده می شود) یک بیماری بسیار شایع است که در تقریبا ۲۰ درصد جمعیت عمومی اتفاق می افتد. علائم شناخته شده آبریزش بینی، عطسه و خارش چشم ها بلافاصله بعد از مواجهه با تعدادی آلرژن های موجود در هوا اتفاق می افتد که ما با آن مواجه می شویم از جمله ذرات خاک، موهای حیوانات، کپک قارچی و گرده. هیچ چیز ذاتا مضری درباره این مواد وجود ندارد به جز برای آن افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد ایجاد آنتی بادی های آلرژیک هستند. بسیاری از علائم این بیماری تمایز این شرایط را با عفونت های تنفسی فوقانی ویروسی (URI) دشوار می سازد که در کودکان کم سن و سال در فصول پاییز، زمستان و ماه های بهار بسیار شایع است. علائم تب یونجه می تواند از علائم URI تمایز داده شود.
تب یونجه چیست
تب یونجه، رینیت آلرژیک نیز نامیده می شود، در اثر پاسخ بدن به مواد آلرژی زای خاص ایجاد می شود. حدود 15 تا 20 درصد از جمعیت ایالات متحده هر سال از تب یونجه رنج می برند. این بیماری در زنان و مردان، و نیز در میان نوزادان و کودکان معمول است. گروه های متعدد دارویی استفاده شده برای پیشگیری و درمان علائم آن وجود دارد. شایع ترین داروهای تجویزی آنتی هیستامین ها هستند که شامل برندهای شناخته شده بنادریل، کلاریتین، زیرتک، زیزال و آلرژرا می باشد. این داروها با مسدود کردن گیرنده های هیستامین یافته شده در غشای مسیر های تنفسی عمل می کنند. بنابراین علائم آنی خارش، عطسه و آبریزش بینی را سرکوب می کند. آنتی هیستامین ها اغلب در صورت نیاز برای بهبود علائم آلرژیک داده می شود. آنتی هیستامین های داده شده به عنوان داروی پیشگیری قبل از مواجهه با آلرژن پیش بینی شده ممکن است به پیشگیری از علائم آلرژیک کمک کند. توجه کنید که آنتی هیستامین ها برای رهایی از احتقان بینی همراه با ورم غشایی آلرژیک زیاد کارآمد نیستند. داروهای ضد احتقان خوراکی مثل پسدوفدرین هم به تنهایی (برای مثال سودافد) و هم در ترکیب با آنتی هیستامین ها در بسیاری داروهای آلررژی تجویزی و بدون نسخه یافت می شود. داروهای بیشتر که برای پیشگیری یا کنترل علائم آلرژی بینی مزمن استفاده می شود شامل اسپری های بینی دارویی و عوامل تعدیل دهنده ی لوکوترین می باشد. اسپری های بینی دارویی شامل نازالکروم، آستلین و کورتیکو استروئیدهای موضعی (برندهای زیادی از جمله فلوناز, نازونکس, ناساکورت , ناسارل و رینوکورت) می باشد.
تب یونجه ویکیپدیا
مشکلاتی که در اثر تب یونجه ایجاد می‌شوند، عبارت‌اند از: – کاهش کیفیت زندگی: تب یونجه باعث می‌شود که شما از فعالیت‌های خود لذت نبرید و کار آیی شما را کم می‌کند. در بسیاری افراد، علائم تب یونجه باعث نرفتن به سر کار و یا مدرسه می‌شود. – خواب ناکافی: علائم تب یونجه باعث بیدار ماندن شما در شب می‌شوند و خوابیدن شما را سخت می‌کنند. – بدتر شدن بیماری آسم: اگر بیماری آسم داشته باشید، تب یونجه علائم آن را بدتر می‌کند، مثل سرفه و خس‌خس سینه. – سینوزیت: گرفتگی و احتقان طولانی مدت سینوسها در اثر تب یونجه، زمینه ابتلای شما به سینوزیت را افزایش می‌دهد. سینوزیت عبارت است از عفونت و یا التهاب غشایی که سینوسها را می‌پوشاند. – عفونت گوش: در کودکان، تب یونجه اغلب باعث عفونت گوش میانی (اوتیت مدیا) می‌شود. اگر تب یونجه دارید، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که تماس خود را با مواد آلرژی‌زایی که باعث بروز علائم تب یونجه در شما می‌شوند، کاهش دهید
تب یونجه درمان
1- پنجره ها و درها را تا حدامکان بسته نگاه دارید. 2- از دست زدن به اشیایی که گرد و غبار گرفته اند، مثل کتاب یا لباس آویزان شده در کمد خودداری کنید. 3- از نگهداری حیوانات خشک شده یا اسباب بازی های پر شده از الیاف مختلف در منزل خودداری کنید. 4- هرگونه حیوان خانگی را بیرون از منزل نگاه دارید. 5- در هنگام قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی زا، مثلاً زمان تمیزکاری منزل ، از یک ماسه فیلتردار استفاده کنید. 7- از کارهایی مثل چمن زنی خودداری کنید. 8- از ملحفه ، روانداز و پتوی استفاده کنید که بتوانید مرتب آنها را بشویید (مثلاً ملحفه و روانداز نخی ، و پتوی دارای الیاف مصنوعی ). 9- با استفاده از جاروبرقی ، دستمال گردگیری مرطوب ، و طی مرطوب اتاق خود را هفته ای یک بار به طور کامل تمیز کنید. 10- نگذارید کودک به چشمان خود دست بزند زیرا وضعیت آنها را بدتر می‌کند. چشمهای او را با آب سرد شستشو دهید.
